نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد جواد سعادت ¹
• زهرا(میلا) علمی ²
• نعمت الله اکبری ³

¹ کارشناس ارشد علوم اقتصادی دانشگاه مازندران

² عضو هیأت علمی دانشکاه مازندران

³ عضو هیأت علمی دانشکاه اصفهان

چکیده

در ایران، نرخ‌های بیکاری منطقه‌ای، تفاوت‌های گسترده‌ای را نشان می‌دهند. به طوری که در سال 1385، نرخ بیکاری استان سیستان و بلوچستان 5/31 درصد و استان یزد87/7 درصد بوده است. این تفاوت، در سطح شهرستان‌ها، گسترده‌تر می‌باشد. به عنوان مثال، در سال 1385، نرخ بیکاری شهرستان سراوان استان سیستان و بلوچستان 87/59 درصد و شهرستان ابوموسی استان هرمزگان 15/0 درصد بوده است. از این رو، به دلیل تفاوت‌های منطقه‌ای نرخ بیکاری، بررسی آن در فضایی جغرافیایی حائز اهمیت می‌باشد.  در این مقاله، با استفاده از مدل‌های اقتصادسنجی فضایی که در مورد خودهمبستگی فضایی کاربرد دارند و داده‌های اقتصادی- اجتماعی سال 1385 مرکز آمار ایران، ساختار فضایی تفاوت‌های بیکاری منطقه‌ای ایران را در سطح 336 شهرستان، بررسی کرده‌ایم. هدف اصلی، توضیح تفاوت‌های موجود در بیکاری مناطق مختلف ایران با استفاده از یک مدل مقطعی بوده است. یافته‌های ما نشان می‌دهند که در بازار کار ایران، در سال 1385 دو پدیده خودهمبستگی فضایی مثبت بین متغیرها و ناهمگنی فضایی میان آن‌ها وجود داشته است. اینکه مناطق با بیکاری بالا و یا پایین، خوشه‌هایی را در فضا تشکیل داده‌اند نشان‌دهنده وجود خودهمبستگی فضایی میان مناطق است و اینکه در بعضی موارد، رفتارهای عوامل اقتصادی، با توجه به تجزیه و تحلیل داده‌های فضایی توضیحی (ESDA) ناپایا هستند، نشان‌دهنده ناهمگنی فضایی است که پایداری و دوام فضا را اثبات می‌کند. 

کلیدواژه‌ها

• تحلیل فضایی
• بیکاری منطقه‌ای در ایران
• وابستگی فضایی
• خودهمبستگی فضایی

عنوان مقاله [English]

Analysis of Spatial Unemployment in Iran

نویسندگان [English]

• Mohamad-Javad Saadat ¹
• Zahra Mila Elmi ²
• Nematolahe Akbari ³

¹ Master of Economics, University of Mazandaran

² Faculty member of Mazandaran University

³ Faculty member of Isfahan University

چکیده [English]

In Iran, regional unemployment rates appear to vary widely. In the year 2006, unemployment rates in Sistan and Balochestan, and Yazd provinces were 31.5 and 7.87 percent, respectively. This disparity is widely in county level. For example, unemployment rate at Saravan county  in the Sistan and Balochestan province was 59.87 percent, while this rate was 0.15 percent at Abomosa county in the Hormozgan province. Because of regional differences in unemployment rate, geographical analysis is important.
In this paper, by using spatial econometrics models which is applied in spatial autocorrelation and Iranian census data in the year 2006, we analyze the regional differences unemployment rates among the 336 cities.
On the basis of findings, there were two phenomena: there exist a positive spatial dependency or autocorrelation and geographical heterogeneity in Iranian labor market at the provincial level. Provinces marked by high unemployment rate, as well as those characterized by low unemployment rate, tended to be spatially clustered, demonstrating the presence of ‘spatial persistency’.

کلیدواژه‌ها [English]

• Spatial Analyze
• Regional Unemployment in Iran
• Spatial Dependence
• Spatial Autocorrelation