سجاد سالاروندیان؛ حسین صمصامی
دوره 9، شماره 2 ، دی 1401، ، صفحه 140-113
چکیده
یکی از پدیده‌هایی که وقوع آن در نظام‌های سرمایه‌داری بسیار محتمل است، بحران‌های اقتصادی می‌باشد. متغیرهای توضیح‌دهنده بازیابی پس از بحران را می‌توان به دو دستۀ متغیرهای ساختاری و سیاستی تقسیم‌بندی ...
بیشتر
یکی از پدیده‌هایی که وقوع آن در نظام‌های سرمایه‌داری بسیار محتمل است، بحران‌های اقتصادی می‌باشد. متغیرهای توضیح‌دهنده بازیابی پس از بحران را می‌توان به دو دستۀ متغیرهای ساختاری و سیاستی تقسیم‌بندی کرد. بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که آیا دولت‌ها می‌توانند با اتخاذ سیاست‌هایی خروج کشورها از بحران‌های اقتصادی را سرعت بخشند. پژوهش حاضر با هدف پاسخ‌گویی به این پرسش از داده‌های مربوط به 42 بحران در 26 کشور از جمله ایران استفاده می‌کند و با استفاده از روش داده‌های ترکیبی تلفیق‌شده به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها می‌پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که اولاً، سیاست مالی انبساطی اثر منفی و معناداری بر خروج از بحران دارد؛ ثانیاً، اثر سیاست پولی بر خروج از بحران به صورت خطی نیست، بلکه در مواردی که بحران ناشی از بحران سیستماتیک بانکی باشد، سیاست پولی اثر منفی و معنادار دارد و در دیگر بحران‌ها این متغیر اثر مثبت و معناداری بر سرعت خروج از بحران دارد. در ضمن سیاست ارزی اثر مثبت و غیرمعناداری بر سرعت خروج از بحران دارد. به‌علاوه، سیاست‌های طرف عرضه از طریق متغیرهای حداقل دستمزد قانونی و مالیات بر درآمد اثر منفی معناداری بر خروج از بحران‌های اقتصادی دارند. بدین ترتیب سیاست‌گذاران می‌توانند با ترکیب سیاست‌های تقاضا و عرضه برای تسریع خروج اقتصاد از بحران اقدام کنند.
