لطفعلی عاقلی کهنه‌شهری؛ حسن محمد غفاری
دوره 0، شماره 17 ، تیر 1389، ، صفحه 125-148
چکیده
با افزایش امید به زندگی، کیفیت نیروی انسانی و افزایش سن بازنشستگی، سعی شده است تا با ایجاد شرایط بازنشستگی‌های زودهنگام به عنوان جزئی از نظام‌های بازنشستگی در دنیا، علاوه بر تخفیف سنی فوق، از فشار ...
بیشتر
با افزایش امید به زندگی، کیفیت نیروی انسانی و افزایش سن بازنشستگی، سعی شده است تا با ایجاد شرایط بازنشستگی‌های زودهنگام به عنوان جزئی از نظام‌های بازنشستگی در دنیا، علاوه بر تخفیف سنی فوق، از فشار مضاعف بر نیروی کار جلوگیری گردد. با اجرای قوانین بازنشستگی زودهنگام، مشارکت نیروی کار میان‌سال و کهنسال تحت تأثیر قرار میگیرد. در این مقاله ضمن بررسی عوامل عمده مؤثر بر اشتغال پس از بازنشستگی، تأثیر افزایش سنوات خدمت، بر اشتغال پس از بازنشستگی آزمون می‌گردد. در این پژوهش از روش توصیفی و تهیه دادههای پیمایشی (Current Population Survey) از 407 نفر از بازنشستگان شهر تهران در سال 1387 و آزمونهای تحلیل آماری و رگرسیونی جهت آزمون فرضیات استفاده شده است. یافته‌های آماری نشان میدهد که در نمونه مورد بررسی، 9/54 درصد از افراد جامعه نمونه که زودتر از موعد بازنشسته شده‌اند و 52 درصد افرادی که در موعد مقرر و یا پس از آن بازنشسته شده‌اند، در بازار کار باقی ماندهاند. در نمونه انتخابی 1/45 درصد از بازنشستگان زودهنگام از بازار کار خارج شده‌اند و به طور کلی تنها امکان جایگزینی نیروی کار در بازار کار برای این افراد وجود دارد. بنابراین تغییر چندانی در خروج نیروی کار سالخورده و جایگزینی آنان صورت نمیگیرد. بازنشستگی زودهنگام احتمال حضور مردان در بازار کار را افزایش و احتمال حضور زنان را کاهش داده است. نتایج آزمونهای رگرسیونی نشان میدهد که کاهش سنوات خدمت، احتمال اشتغال مجدد بازنشستگان را افزایش میدهند. بنابراین می‌توان گفت که اجرای طرح‌های بازنشستگی زودهنگام به طور کامل به خروج بازنشستگان از بازار کار نمیانجامد.
