علی دهقانی؛ محمد عبدی؛ کامران خردمند
دوره 0، شماره 14 ، دی 1387، ، صفحه 107-126
چکیده
این مقاله در صدد است تا با استفاده از روشهای اقتصادسنجی، اثرات الحاق به سازمان تجارت جهانی[1] را بر بخش صنعت[2] ایران ارزیابی نماید. یکی از حساسترین بحثها در پذیرش موافقتنامه دور اروگوئه و عضویت ...
بیشتر
این مقاله در صدد است تا با استفاده از روشهای اقتصادسنجی، اثرات الحاق به سازمان تجارت جهانی[1] را بر بخش صنعت[2] ایران ارزیابی نماید. یکی از حساسترین بحثها در پذیرش موافقتنامه دور اروگوئه و عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت، اندازهگیری اثر تغییر در واردات[3] و صادرات[4] ایران پس از قبول مفاد موافقتنامه است. حذف موانع غیر تعرفهای و تغییر نرخهای تعرفه[5] کالاهای وارداتی و صادراتی موجب تغییرات ساختاری در اقتصاد کشور خواهد شد. صنعت ایران در شرایط فعلی، با برخورداری از حالت انحصاری و دولتی بودن و نیز بهروری پایین در اکثر بخشها قادر نیست با صنایع جهانی رقابت کند. در صورتی که شرایط بهبود یابد، پیوستن به سازمان جهانی تجارت، تولیدات صنعتی را بهتر خواهد ساخت. نتایج این مقاله براساس بررسیهای سالهای (۱۳۵۰-۱۳۸۵) نشان میدهد که در صورت عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی، اگر متوسط نرخ تعرفه کالاهای صادراتی 40% کاهش یابد، صادرات صنعتی 2/200% افزایش مییابد و همچنین متوسط نرخ تعرفه کالاهای وارداتی 14% کاهش یابد، واردات صنعتی 6/5% افزایش مییابد و در نهایت، خالص صادرات صنعتی 6/194% افزایش مییابد. [1]. World Trade Organization(W.T.O) [2]. Industry [3]. Import [4]. Export [5]. tariff