غلامرضا کشاورز حداد؛ علی ابراهیم نژاد؛ مرتضی گروسی
دوره 9، شماره 1 ، شهریور 1401، ، صفحه 94-115
چکیده
در فاصله سال‌های 87 تا نیمه 96 صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در سهام رشد قابل توجهی را از نظر سرمایه تحت مدیریت خود تجربه کردند، به طوری که در این بازه زمانی حجم سرمایه تحت مدیریت آنها به حدود 800 میلیارد ...
بیشتر
در فاصله سال‌های 87 تا نیمه 96 صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در سهام رشد قابل توجهی را از نظر سرمایه تحت مدیریت خود تجربه کردند، به طوری که در این بازه زمانی حجم سرمایه تحت مدیریت آنها به حدود 800 میلیارد تومان رسید. این در حالی است که در این بازه زمانی، بازده این صندوق‌ها هم در مقایسه با شاخص بورس و هم در مقایسه با صندوق‌های با درآمد ثابت پایین‌تر (به ترتیب، 58% و 57% کمتر) بوده است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که با وجود عملکرد ضعیف آنها در بلندمدت، آیا سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی قادرند با پیشبینی صندوق‌های پربازده و زمان‌بندی مناسب ورود و خروج خود بازدهی بالاتری کسب کنند. به زبان فنی دانش مالی، آیا در صندوق‌های مشترک، پدیده «پول هوشمند» وجود دارد یا نه. برای بررسی توانایی سرمایه‌گذاران این صندوق‌ها، پرتفوهای فرضی بر اساس ورودی سرمایه صندوق‌ها تشکیل داده و متوسط بازدهی ماهانه صندوق‌های با ورود سرمایه را با صندوق‌های با خروج سرمایه و متوسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری مقایسه می‌کنیم. نتایج نشان می‌دهد صندوق‌های با ورود سرمایه از متوسط صندوق‌ها عملکرد بهتری داشته‌اند و فرضیه پول هوشمند را تأیید می‌کنند. مقایسه عملکرد تفکیک‌شده سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی نیز نشان می‌دهد افراد حقیقی و حقوقی به طور متوسط صندوق‌های با بازدهی بیشتر و کمتر را شناسایی می‌کنند؛ اما شواهدی مبنی بر عملکرد بهتر یکی نسبت به دیگری وجود ندارد.
