مقالة حاضر به بررسی تأثیر جهانی شدن تجارت بر اشتغال صنعتی در ایران در یک دوره 29 ساله (1380-1352) اختصاص دارد. در این رابطه دو فرضیه آزمون شده است: یکی اینکه جهانی شدن در بلندمدت تأثیر افزایشی بر اشتغال ...
بیشتر
مقالة حاضر به بررسی تأثیر جهانی شدن تجارت بر اشتغال صنعتی در ایران در یک دوره 29 ساله (1380-1352) اختصاص دارد. در این رابطه دو فرضیه آزمون شده است: یکی اینکه جهانی شدن در بلندمدت تأثیر افزایشی بر اشتغال صنعت دارد؛ دوم اینکه جهانی شدن بر اشتغالزایی صنایع صادرات محور اثر افزایشی و بر اشتغالزایی صنایع واردات رقابتی اثر کاهشی دارد. برای آزمون این فرضیهها از شیوة آزمون دادههای ترکیبی(Panel Data) با کمک آمار صنعت در سطح کدهای دو رقمیISIC (ویرایش دوم) استفاده شده است. از میان شاخصهای موجود برای بررسی تجربی تأثیر جهانی شدن, از شاخص تجارت به تولید ناخالص داخلی استفاده شده که از معروفترین شاخصها برای آزمونهای تجربی در ارتباط با جهانی شدن است. نتایج آزمونهای صورت گرفته حاکی از تأثیر منفی جهانی شدن بر اشتغالزایی کل صنعت- صنایع واردات رقابتی و صنایع صادرات محور- دارد. در حالی که فرضیات اصلی این پژوهش رد شدهاند، اما با توجه به ساختار اقتصادی ایران و پیوند آن با جهانی شدن اقتصاد قابل توجیه میباشد.
