جعفر عبادی؛ ناصر الهی؛ سید ضیاءالدین کیاالحسینی؛ احسان برین
دوره 10، شماره 1 ، تیر 1402، ، صفحه 7-24
چکیده
رایج‌ترین نظام انتخاباتی در دموکراسی‌های دنیا، نظام مبتنی بر قاعده اکثریت و «هر شهروند یک رأی» است که در آن حق رأی تمامی افراد برابر بوده و هر فرد تنها یک حق رأی دارد؛ اما سابقه نظریات اقتصاد سیاسی ...
بیشتر
رایج‌ترین نظام انتخاباتی در دموکراسی‌های دنیا، نظام مبتنی بر قاعده اکثریت و «هر شهروند یک رأی» است که در آن حق رأی تمامی افراد برابر بوده و هر فرد تنها یک حق رأی دارد؛ اما سابقه نظریات اقتصاد سیاسی رأیدهی نشان داده کارایی این نظام در افشای ترجیحات رأیدهندگان حداکثری نیست؛ ازاینرو در طول بیش از دو قرن اخیر کوشش شده نظریههای متعددی برای رفع این نقیصه معرفی شوند. از متأخرترین این نظریات میتوان به دو نظریه «دموکراسی روان» و «مکانیسم رأیدهی درجه دو» اشاره کرد. در این دو نظریه به ترتیب و به طور جداگانه امکان تفویض رأی و امکان خرید رأی مطرح شده است. در این مقاله کوشش شده توسعه و دستاورد علمی جدیدی در قالب نظریه «مکانیسم رأیدهی درجه دو تعدیلشده» ارائه شود که حاصل آن طراحی مکانیسمی است که تلفیقی از دو نظریه مورد اشاره محسوب میشود.
